Tyle jednak obserwacji ludowych śląskich zwyczajów, o których rozmyślała Izabela Czartoryska w drodze do kolejnego miejsca noclegowego. Tym razem była to Świdnica.

Na początku XIX wieku miejscowość ta znana była m.in. z przemysłu i handlu. Wytwarzano tu jedwabne wstążki, sukno i inne tkaniny; jedną z bardziej znanych była manufaktura, w której przetwarzano skóry (sławna była i poza granicami Śląska). Ze Świdnicy pochodził szereg znanych i cenionych towarów: skórzane i wełniane rękawiczki, pończochy, krochmal, mydło, świeczniki, puder do włosów, pierniki oraz tabaka.

Przemysłowo-handlowemu urokowi miasta nie oparła się także Izabela Czartoryska, o czym świadczą zanotowane słowa: Następnego dnia przed wyjazdem kupiliśmy rękawiczki znane z ładnego i dobrego wykonania. Fabrykant oświadczył, że wyrabia je ze skóry młodych koźląt i sprzedaje z łatwością 16 000 tuzinów rocznie.

Także i dziś Świdnica nawiązuje do swoich kupieckich tradycji. W każdą wakacyjną niedzielę wszystkich pasażerów organizowanych przez Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku Weekendowych Pociągów Muzealnych do bezpłatnego zwiedzania miasta zaprasza na dworcu przewodnik przebrany w dawny strój kupiecki. Można w ten sposób wybrać się na blisko dwugodzinny spacer po najciekawszych zakątkach miasta i posłuchać o jego niezwykłej historii.